درمان هایی که سرامیدها را هدف قرار می دهند ممکن است به درمان بیماری قلبی متابولیکی کمک کنند

18 نوامبر 2021- یک مقاله ی مروری که در 5 نوامبر در مجلهTrends in Pharmacological Sciences  منتشر شد، استدلال می‌کند که درمانی که لیپیدهایی به نام سرامیدها را هدف قرار می‌دهد، ممکن است پتانسیل درمان بیماری قلبی متابولیکی را داشته باشد. نویسندگان شواهدی که از رابطه ی قوی بین سرامیدها و طیف وسیعی از بیماری‌ها در حیوانات و انسان حمایت می‌کنند، را خلاصه کرده و آن را با مجموعه داده‌هایی که طی دهه‌ها گردآوری شده و منجر به ساخت داروهای کاهش‌دهنده کلسترول شده‌اند، مقایسه نمودند.

دکتر اسکات سامرز، نویسنده ارشد این مطالعهاز کالج بهداشت دانشگاه یوتا، می‌گوید: اگر بخواهیم به پتانسیل درمان‌های کاهنده سرامید پی ببریم، باید تحقیقات زیادی انجام دهیم. ما می خواستیم که متون علمی و شواهد موجود از سرامیدها را با کلسترول مقایسه کنیم تا به شکاف های مهم و سوالات در حال ظهور در زمینه ی سرامیدها پی ببریم. اساسا، ما می خواهیم تا آنجایی که ممکن است توجه آزمایشگاه های بیشتری را به مطالعه ی این مولکول مهم جلب کنیم.

یکی از داروهایی که به طور گسترده تجویز می شود، استاتین ها هستند که سنتز کلسترول لیپیدی را برای جلوگیری از بیماری عروق کرونر مهار می کنند. استاتین ها همچنین سطح سایر چربی ها مانند سرامیدها را کاهش می دهند. در مقایسه با آنچه که ما در مورد کلسترول می دانیم، در مورد نقش سرامیدها در بیماریها، اطلاعات بسیار کمتری در دست است. اما به طور فزاینده ای مطالعات نشان می دهند که سرامیدها با طیف گسترده ای از مشکلات سلامتی مرتبط هستند.

در طی چند دهه ی گذشته، مطالعات بر روی انسان نشان داده است که سرامیدها نشانگرهای زیستی مستقل از کلسترول برای بیماری قلبی عروقی، هستند. سرامیدها به شدت حوادث نامطلوب قلبی عروقی، از جمله مرگ ناشی از بیماری عروق کرونر و سندرم حاد کرونری را پیش بینی می کنند. این نتایج در سراسر جهان در کشورها و قومیت های مختلف تکرار شده است که ماهیت قوی این ارتباط را برجسته می کند. بر خلاف کلسترول، سرامیدها همچنین با شرایط متابولیکی دیگر مانند مقاومت به انسولین و دیابت در انسان مرتبط هستند. سرامیدهای خون اکنون به صورت بالینی برای ارزیابی خطر بیماری اندازه گیری می شوند.

تحقیقات حیوانی شواهدی از یک رابطه علّی و مکانیسم‌های بالقوه ی بیماریزایی آن را ارائه داده است. به عنوان مثال، کاهش سرامیدها از طریق مداخلات ژنتیکی یا دارویی از بیماری قلبی عروقی و دیابت در جوندگان جلوگیری می کند. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که سرامیدها می‌توانند منجر به افزایش ذخیره‌سازی چربی، کاهش مصرف گلوکز و کاهش بازدهی میتوکندریها شوند. در نهایت، این تغییرات متابولیکی ممکن است منجر به مرگ سلولی برنامه‌ریزی شده سلول‌هایبتا درپانکراس شود و در نتیجه منجر به دیابت نوع 2 گردد.

اسکات سامرز، نویسنده ارشد این مقاله گفت: سرامیدها ممکن است به اندازه ی کلسترول مضر باشند، زیرا باعث ایجاد یک طیف از نقایص بافتی مجزا می شوند و در نهایت باعث مرگ سلولی می شوند.

با وجود انبوه شواهد، سؤالات زیادی باقی مانده است. در حال حاضر، کمبود داده برای حمایت از توصیه های بالینی خاص بر اساس نمرات بالای سرامید وجود دارد. همچنین برای درک ناهنجاری‌های ژنتیکی که باعث افزایش سطح سرامید می‌شوند و اینکه چگونه سرامیدها به سلول‌ها و بافت‌ها آسیب می‌رسانند، تحقیقات بیشتری لازم است. به گفته ی نویسندگان این مقاله، پاسخ به این سؤالات ممکن است رویکردهای درمانی بالقوه را برای کاهش ایمن و مؤثر سرامیدها و درمان بیماری قلبی متابولیک روشن کند. دکتر سامرز می‌گوید: ما امیدواریم که با این مقاله به گشودن راه های درمانی جدید یا توصیه‌های جدید رژیم غذایی، در آینده کمک کرده باشیم.

منبع:

https://www.news-medical.net/news/20211107/Therapeutics-that-target-ceramides-may-help-treat-cardiometabolic-disease.aspx